Το «Human Scale» αμφισβητεί τις υποθέσεις μας για νεωτερισμούς, διερευνώντας τι συμβαίνει όταν βάζουμε τους ανθρώπους στο κέντρο των εξισώσεών μας. Για 40 χρόνια ο Δανός Αρχιτέκτονας Jan Gehl έχει μελετήσει συστηματικά την ανθρώπινη συμπεριφορά στις πόλεις. Το σημείο εκκίνησής του ήταν το ενδιαφέρον για τους ανθρώπους, περισσότερο από το ενδιαφέρον του για τα κτίρια - σε αυτό που ονομάζεται Life Between Buildings.

Τι το έκανε να υπάρχει; Πότε καταστράφηκε; Πώς θα μπορούσε να επιστραφεί;

Αυτό οδήγησε σε μελέτες για το πώς τα ανθρώπινα όντα χρησιμοποιούν τους δρόμους, πώς περπατούν, βλέπουν, ξεκουράζονται, συναντιούνται, αλληλοεπιδρούν κλπ. Ο Jan Gehl χρησιμοποιεί επίσης στατιστικά στοιχεία, αλλά οι ερωτήσεις του είναι διαφορετικές από τις συνηθισμένες.

Για παράδειγμα: Πόσοι άνθρωποι περνούν αυτό το δρόμο ανά 24ωρο; Πόσοι από αυτούς είναι οι πεζοί; Πόσοι οδηγούν αυτοκίνητα ή ποδήλατα; Πόσο από το χώρο του δρόμου έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν οι διάφορες ομάδες; Είναι αποδοτικός αυτός ο δρόμος σε όλους τους χρήστες του;

Οι ιδέες του ενέπνευσαν τη δημιουργία πεζόδρομων και κτιρίων και τις βελτιώσεις ποδηλατοδρόμων και την αναδιοργάνωση πάρκων, πλατειών και άλλων δημόσιων χώρων στην Κοπεγχάγη για 40 ολόκληρα χρόνια, αλλά και σε πολλές άλλες πόλεις της Σκανδιναβικής περιοχής. Σε ολόκληρο τον κόσμο πόλεις όπως η Μελβούρνη, η Ντάκα, η Νέα Υόρκη, το Τσονγκκίνγκ και το Christchurch εμπνέονται τώρα από το έργο του Gehl και από τις εξελίξεις στην Κοπεγχάγη.